Contracten tussen landeigenaren en pachters waren typisch hard en beperkend Veel contracten verbood pachters om katoenzaden van hun oogst te sparen, waardoor ze gedwongen werden hun schulden te vergroten door zaden van de landeigenaar te krijgen. Landeigenaren rekenden ook extreem hoge rentetarieven.
Was deelpacht goed of slecht?
Sharecropping was slecht omdat het de schuld van arme mensen aan de plantage-eigenaren verhoogde. Deelpacht was vergelijkbaar met slavernij, omdat de pachters na een tijdje zoveel geld schuldig waren aan de plantage-eigenaren dat ze ze al het geld moesten geven dat ze van katoen verdienden.
Waarom was deelpacht slecht voor de economie?
De grondbezitters en pachters met hoge rente die in rekening werden gebracht voor goederen die op krediet werden gekocht (soms wel 70 procent per jaar) transformeerden pachtgrond in een systeem van economische afhankelijkheid en armoede. De vrijgelatenen ontdekten dat "vrijheid mensen trots kan maken, maar niet rijk. "
Waarom was deelpacht een mislukking?
Sharecropping hield zwarten in armoede en in een positie waarin ze min of meer moesten doen wat hen werd opgedragen door de eigenaar van het land waarop ze werkten. Dit was niet erg goed voor de bevrijde slaven omdat het hen geen kans gaf om echt te ontsnappen aan de manier waarop de dingen tijdens de slavernij waren geweest.
Is deelpacht beter dan slavernij?
Sharecropping zoals historisch beoefend in het Amerikaanse Zuiden, wordt beschouwd als economisch productiever dan het bendesysteem van slavenplantages, hoewel minder efficiënt dan moderne landbouwtechnieken.
