Antiaritmica, ook bekend als medicijnen tegen hartritmestoornissen, zijn een groep geneesmiddelen die worden gebruikt om abnormale hartritmes te onderdrukken, zoals atriale fibrillatie, atriale flutter, ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie.
Welk medicijn is een antiaritmicum?
Antiaritmica
- amiodaron (Cordarone, Pacerone)
- flecaïnide (Tambocor)
- ibutilide (Corvert), die alleen kan worden gegeven via IV.
- lidocaïne (Xylocaine), die alleen via IV kan worden gegeven.
- procaïnamide (Procan, Procanbid)
- propafenon (Rythmol)
- kinidine (veel merknamen)
- tocaïnide (Tonocarid)
Wat zijn de 4 klassen van anti-aritmica?
Klassen anti-aritmica:
- Klasse I - Natriumkanaalblokkers.
- Klasse II - Bètablokkers.
- Klasse III - Kaliumkanaalblokkers.
- Klasse IV - Calciumantagonisten.
- Diversen - adenosine. - elektrolytensupplement (magnesium- en kaliumzouten) - digitalisverbindingen (hartglycosiden)
Wat is het beste anti-aritmicum?
Amiodaron wordt beschouwd als het meest krachtige anti-aritmische middel. Het bijwerkingenprofiel met amiodaron kan ondraaglijk zijn, waarbij gastro-intestinale effecten de meest voorkomende bijwerking zijn.
Wat is anti-aritmisch?
Medische definitie van antiaritmica
(Entry 1 of 2): controleren, remmen of voorkomen van hartritmestoornissen een anti-aritmicum anti-aritmische therapie. antiaritmisch. zelfstandig naamwoord. varianten: ook anti-aritmisch.