Intertekstualiteit kan op de volgende manieren worden gecreëerd: duplicatie (een reeks woorden die voorkomen in twee teksten zoals zoals die in aanhalingstekens voorkomen) en stilistische middelen (herhaling van een klemtoon, geluid, of rijmpatroon over twee of meer teksten) naamgeving en verwijzing (zoals voorkomt in citaten)
Waar wordt intertekstualiteit gebruikt?
Het is ook een literaire discoursstrategie die wordt gebruikt door schrijvers in romans, poëzie, theater en zelfs in niet-geschreven teksten (zoals voorstellingen en digitale media). Voorbeelden van intertekstualiteit zijn het lenen en transformeren van een eerdere tekst door een auteur, en het verwijzen van een lezer naar de ene tekst bij het lezen van een andere.
Hoe gebruik je intertekstualiteit?
- Stap 1: Lees de passage om intertekstuele verwijzingen te identificeren. Je moet een uitgebreide kennis hebben van verschillende teksten om referenties te identificeren. …
- Stap 2: Vind vergelijkbare thema's of berichten uit beide teksten. …
- Stap 3: Identificeer het doel van de referentie. …
- Stap 4: Bespreek inzichten in een T. E. E. L-structuur.
Hoe wordt intertekstualiteit gebruikt in een verhaal?
Misschien hoef je geen aanhalingstekens te gebruiken, maar het werk van een andere auteur als basis voor je eigen werk betekent niet dat je hun geschriften kopieert of de eer opeist voor hun originele geschrift. Intertekstualiteit gaat over verwijzen, toespelingen, satire en lenen, niet hele teksten nemen en de namen van personages veranderen.
Wat is het doel van intertekstualiteit?
Intertekstualiteit is een literair apparaat dat een 'interrelatie tussen teksten' creëert en verwant begrip genereert in afzonderlijke werkenDeze verwijzingen zijn gemaakt om de lezer te beïnvloeden en diepte aan een tekst toe te voegen, gebaseerd op de voorkennis en het begrip van de lezer.
