De ontdekking van geïnduceerde pluripotente stamcellen (iPSC's) door Shinya Yamanaka in 2006 werd aangekondigd als een belangrijke doorbraak van het decennium in stamcelonderzoek.
Hoe hebben wetenschappers geïnduceerde pluripotente stamcellen gemaakt?
Geïnduceerde pluripotente stamcellen (iPS-cellen of iPSC's) zijn een type pluripotente stamcel die kan worden gegenereerd uit volwassen somatische cellen zoals skin fibrobalsts of perifere mononucleaire bloedcellen (PBMC's) door genetische herprogrammering of de 'gedwongen' introductie van herprogrammerende genen (Oct4, Sox2, Klf4 en c-Myc)
Waar komen geïnduceerde pluripotente stamcellen vandaan?
Geïnduceerde pluripotente stamcellen (iPS) zijn een type pluripotente stamcel afgeleid van volwassen somatische cellen die genetisch geherprogrammeerd zijn tot een embryonale stamcel-achtige (ES) toestand door de geforceerde expressie van genen en factoren die belangrijk zijn voor het behouden van de bepalende eigenschappen van ES-cellen.
Wat zijn de oorspronkelijk ontdekte factoren om geïnduceerde pluripotente stamcellen te genereren?
iPSC's beschrijven de herprogrammering van somatische cellen naar de pluripotente toestand (Fig. 66.3Aii). De originele iPSC's werden gegenereerd door exogeen transduceren van vier transcriptiefactoren: Oct4, Sox2, Klf4 en c-Myc in muis en menselijke fibroblasten (Fig. 66.3B).
Wat werd er gebruikt om de eerste geïnduceerde pluripotente stamcel te maken?
De komst van iPS-celtechnologie biedt mogelijk nieuwe modellen voor ziektefysiologie in het menselijk hart en vaatstelsel. De vier transcriptiefactoren die door Yamanaka werden gebruikt voor het afleiden van menselijke iPS-cellen uit fibroblasten waren OCT4, SOX2, KLF4 en C-MYC.