Van de azoolgroep van antischimmelmedicijnen worden imidazolen (miconazol en ketoconazol) vaak gebruikt voor plaatselijke oppervlakte-infecties en triazolen (itraconazol - alleen voor dermatofyten - fluconazol, voriconazol en posaconazol) worden gebruikt voor invasieve, levensbedreigende schimmelinfecties.
Wat zijn voorbeelden van imidazol-antischimmelmiddelen?
Imidazol-middelen omvatten miconazol, ketoconazol en clotrimazol.
Wat behandelt imidazool?
Een antischimmelmiddel met imidazool dat wordt gebruikt voor de behandeling van vulvovaginale candidiasis Een antischimmelmiddel met een breed spectrum dat wordt gebruikt voor de behandeling van seborrheic dermatitis en schimmelinfecties van de huid. Een actueel antischimmelmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van tinea pedis, tinea cruris, tinea corporis, cutane candidiasis en tinea versicolor.
Wat zijn imidazoolcrèmes?
Topische imidazolen zijn effectief bij alle vormen van tinea pedis maar zijn uitstekende behandelingen voor interdigitale tinea pedis omdat ze effectief zijn tegen dermatofyten en Candida. Sommige van deze geneesmiddelen (bijv. econazol) hebben ook een antibacteriële werking. Een econazole-schuim is nu beschikbaar.
Wat zijn de bijwerkingen van imidazool?
Bijwerkingen en toxiciteit:
De imidazolen die PO worden toegediend, leiden tot weinig bijwerkingen, maar misselijkheid, braken en leverdisfunctie kunnen zich ontwikkelen. Vooral ketoconazol wordt in verband gebracht met hepatotoxiciteit, vooral bij katten.
