adj. Gekenmerkt door of vertoont een gebrek aan betrouwbaarheid. onre·li′a·bil′i·ity, onre·li′a·ble·ness n.
Wat betekent onbetrouwbaarheid?
: kan niet worden vertrouwd om te doen of te bieden wat nodig of beloofd is.: niet geloofwaardig of betrouwbaar. Zie de volledige definitie van onbetrouwbaar in het Engelstalige woordenboek voor studenten. onbetrouwbaar. bijvoeglijk naamwoord.
Wat is een ander woord voor niet betrouwbaar?
Op deze pagina vind je 81 synoniemen, antoniemen, idiomatische uitdrukkingen en verwante woorden voor unreliable, zoals: onbetrouwbaar, onverantwoordelijk, bedrieglijk, wispelturig, feckless, achterbaks, onbetrouwbaar, bedrieglijk, meedogenloos, gevaarlijk en berucht.
Wat is een ander woord voor onbetrouwbaar?
Op deze pagina vind je 25 synoniemen, antoniemen, idiomatische uitdrukkingen en verwante woorden voor onbetrouwbaar, zoals: onverantwoordelijk, grillig, inconsistent, inconstant, onbetrouwbaar, vluchtig, onvoorspelbaar, onbetrouwbaar, onzorgvuldig, ondeugdelijk en grillig.
Wie is een onbetrouwbaar persoon?
Iemand onbetrouwbaar kan niet worden vertrouwd om iets te doen. … Aan de andere kant kun je beter niet rekenen op een onbetrouwbaar persoon. Mensen kunnen onbetrouwbaar zijn omdat ze oneerlijk zijn, altijd te laat, slecht in hun werk of gewoon inconsequent zijn.
