Logo nl.boatexistence.com

Is hoesten een werkwoord in de tegenwoordige tijd?

Inhoudsopgave:

Is hoesten een werkwoord in de tegenwoordige tijd?
Is hoesten een werkwoord in de tegenwoordige tijd?

Video: Is hoesten een werkwoord in de tegenwoordige tijd?

Video: Is hoesten een werkwoord in de tegenwoordige tijd?
Video: Le verbe Tousser au present - To cough #shorts #frenchconjugation 2024, Mei
Anonim

De verleden tijd van hoesten is hoesten. De derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hoesten is hoest. Het onvoltooid deelwoord van hoesten is hoesten. Het voltooid deelwoord van hoesten is hoesten.

Is hoesten tegenwoordige of verleden tijd?

De verleden tijd van "hoesten" is gewoon "gehoest", aangezien "hoesten" een regelmatig werkwoord is, waaraan het achtervoegsel "-ed" in de verleden tijd wordt toegevoegd. Aangezien de letters "gh" in "hoest" het stemloze geluid [f] vertegenwoordigen, wordt het einde van de verleden tijd "-ed" uitgesproken als stemloos [t] en is er geen extra klinkergeluid, dus "hoesten" zoals "hoesten" …

Is het werkwoord in de tegenwoordige tijd?

Hoewel het werkwoord hebben veel verschillende betekenissen heeft, is de primaire betekenis ervan "bezitten, bezitten, vasthouden voor gebruik of bevatten". Hebben en hebben geven bezit aan in de tegenwoordige tijd (beschrijft gebeurtenissen die momenteel plaatsvinden). Have wordt gebruikt met de voornaamwoorden I, you, we, and they, terwijl has wordt gebruikt met hij, she en it.

Wat is een werkwoord, geef een voorbeeld?

Zo zeggen woorden als rennen, vechten, doen en werken allemaal actie. Maar sommige werkwoorden geven niet het idee van actie; ze geven het idee van bestaan, van staat, van 'zijn'. Bijvoorbeeld, werkwoorden als be, bestaan, lijken en horen allemaal bij de staat Een werkwoord heeft altijd een onderwerp.

Wat voor soort werkwoord is hebben?

Het werkwoord hebben is een van de kernwerkwoorden van de Engelse taal en kan worden gebruikt om bezit, eigendom of verwerving uit te drukken. In dit gebruik is het een transitief werkwoord, en moet daarom worden gevolgd door een lijdend voorwerp. Het directe object van hebben kan een zelfstandig naamwoord, een zelfstandig naamwoordgroep, een voornaamwoord of een cijfer zijn.

Aanbevolen: