Daphnia is te vinden in bijna elke permanente watermassa, zelfs in met regen gevulde bandensporen of enkele meters boven de grond, groeiend in boommos in een regenwoud. Ze zijn voornamelijk zoet water en de hoogste concentraties Daphnia-populaties worden aangetroffen in de vegetatie in de meeste meren en vijvers.
Waar vind je Daphnia in de natuur?
Daphnia-populaties zijn te vinden in een reeks waterlichamen, van enorme meren tot zeer kleine tijdelijke poelen, zoals rotspoelen (figuren 2.18 en 2.19) en lentepoelen (seizoensgebonden overstroomde depressies). Vaak zijn ze de dominante zoöplanktor en vormen als zodanig een essentieel onderdeel van het voedselweb in meren en vijvers.
Wat is de voedselbron voor de Daphnia?
Daphnia zijn filtervoeders. Ze halen microscopisch kleine voedseldeeltjes uit het water. Daphnia-pellets, een voedselbron voor algen en een suspensie van bakkers- of biergist zijn allemaal goede voedingsopties voor culturen.
Waar komen watervlooien vandaan?
De stekelige watervlo is inheems in Europa en Azië De soort werd onbedoeld geïntroduceerd in de Grote Meren van de Verenigde Staten door de lozing van verontreinigd ballastwater van vrachtschepen. Ze werden voor het eerst ontdekt in Lake Ontario in 1982 en verspreidden zich in 1987 naar Lake Superior.
Waarom zijn watervlooien slecht?
Spiny watervlooien hebben een nadelige invloed op de groeisnelheid en overleving van jonge vissen, vanwege de concurrentie om voedsel. Ophoping van hinder - Stekelige watervlooien verzamelen zich in massa's op vislijnen en downriggerkabels. Deze massa's kunnen het eerste oogje van de hengels verstoppen, het sleepsysteem van een molen beschadigen en voorkomen dat er vissen worden geland.
