: om te weerleggen, tegen te werken of te weerleggen (als tegenbewijs) door middel van bewijs of argument om een schadelijke getuigenis te weerleggen, een vermoeden te weerleggen. Andere woorden van weerlegging. weerlegbaar bijvoeglijk naamwoord. weerlegbaar bijwoord.
Wat betekent weerlegbaar in de wet?
Zowel in het gewoonterecht als in het burgerlijk recht is een weerlegbaar vermoeden (in het Latijn, praesumptio iuris tantum) een veronderstelling gemaakt door een rechtbank die als waar wordt beschouwd, tenzij iemand naar voren komt om het te betwisten en het tegendeel bewijzen Een verdachte in een strafzaak wordt bijvoorbeeld voor onschuldig gehouden totdat zijn schuld is bewezen.
Is weerlegbaar een woord?
Kan worden weerlegd
Wat betekent weerlegbaar?
1: om het tegendeel te bewijzen door middel van argument of bewijs: aantonen dat het onjuist of onjuist is. 2: om de waarheid of nauwkeurigheid te ontkennen of de beschuldigingen te weerleggen.
Wat is weerlegbaar bewijs?
Weerlegbaar bewijs verwijst naar elk bewijs dat bewijs geleverd door een getuige of tegenpartij weerlegt, tegenwerkt of weerlegt Weerlegbaar bewijs wordt aangeboden door een partij na de presentatie van beide partijen' bewijs. Het doel is om het bewijs van de tegenpartij tegen te spreken.
