een bepaalde volgorde, systeem of regeling; administratie of beheer. Theologie. de goddelijke ordening van de zaken van de wereld. een afspraak, regeling of gunst, zoals door God. een goddelijk aangewezen orde of leeftijd: de oude Mozaïsche of Joodse bedeling; het nieuwe evangelie, of christelijke, bedeling.
Wat betekent het woord dispensaties?
dispensationnoun. De handeling van het uitdelen of uitdelen; distributie; vaak gebruikt voor de verspreiding van goed en kwaad door God aan de mens, of meer algemeen, van de handelingen en wijzen van zijn bestuur. dispensatie zelfstandig naamwoord Dat wat wordt uitgedeeld, uitgedeeld of aangewezen; dat wat is opgelegd of geschonken.
Wat is een voorbeeld voor dispensatie?
Dispensatie wordt gedefinieerd als speciale toestemming om een regel niet te hoeven volgen of niet gebonden te zijn aan een bepaalde gedragscode. Een voorbeeld van dispensatie is wanneer je baas je speciale toestemming geeft om een vereiste training over te slaan Alles wat wordt afgegeven of uitgedeeld.
Wat is een nieuwe dispensatie?
variabel zelfstandig naamwoord. Een dispensatie is een speciale toestemming om iets te doen wat normaal niet is toegestaan.
Wat betekent gerechtelijke dispensatie?
Wetrechtelijke dispensatie is een vrijstelling van een wet, plicht of boete Het is de toestemming om iets te doen dat bij wet verboden is. Dispensatie kan ook de versoepeling van de wet zijn in het voordeel of voordeel van een individu. In de VS bestaat de bevoegdheid om af te zien van de wet alleen in de wetgevende macht.
