1a: overdreven of aangetast (zie beïnvloede ingang 2 zin 1) vasthouden aan een bepaalde stijl of manier: kunstmatigheid, precisie verfijnd tot op het punt van maniërisme - Winthrop Sargeant.
Wat is de volledige betekenis van maniërisme?
zelfstandig naamwoord. een gebruikelijke of karakteristieke manier, modus of manier om iets te doen; onderscheidende kwaliteit of stijl, zoals in gedrag of spraak: hij heeft een vervelende manier om met zijn vingers te tikken terwijl hij praat. Ze kopieerden zijn literaire maniertjes, maar misten altijd zijn uitbundigheid.
Wat is een voorbeeld van maniërisme?
De definitie van maniërisme is een gewoonte, gebaar of andere spraak- of kledingkarakteristiek die iemand vaak doet. De manier waarop je praat en gebaren zijn voorbeelden van maniertjes. Wanneer je constant in extreme mate aan je haar draait, is dit een voorbeeld van maniërisme.
Wat is iemands manier van doen?
Iemands maniertjes zijn de gebaren of manieren van spreken die erg kenmerkend voor hem zijn, en die ze vaak gebruiken. Zijn maniertjes zijn meer die van een gepreoccupeerde wiskundeprofessor.
Wat is een andere term voor maniërisme?
Sommige veel voorkomende synoniemen van maniërisme zijn affectation, airs, air en pose. Hoewel al deze woorden "een aangenomen manier van spreken of gedragen" betekenen, is maniërisme van toepassing op een verworven excentriciteit die een gewoonte is geworden.
