Een relatieve bijzin is een soort bijzin … Het wordt soms een “bijvoeglijke bijzin” genoemd omdat het werkt als een bijvoeglijk naamwoord - het geeft meer informatie over een zelfstandig naamwoord. Een relatieve bijzin begint altijd met een "relatief voornaamwoord", dat een zelfstandig naamwoord, een zelfstandig naamwoord-zin of een voornaamwoord vervangt wanneer zinnen worden gecombineerd.
Wat is een voorbeeld van een relatieve bijzin?
Een relatief voornaamwoord is een woord als "dat" of "welke" of "wie", dus een relatieve bijzin is een bijzin die begint met een relatief voornaamwoord. In de zin " De draak die blauw vuur ademde is met pensioen," "die blauw vuur ademde" is een relatieve bijzin.
Hoe herken je een relatieve bijzin?
Herken een relatieve bijzin als je er een vindt
- Eerst bevat het een onderwerp en een werkwoord.
- Vervolgens begint het met een relatief voornaamwoord (wie, wie, wiens, dat of welke) of een relatief bijwoord (wanneer, waar of waarom).
- Ten slotte zal het fungeren als een bijvoeglijk naamwoord en de vragen beantwoorden Wat voor soort? Hoeveel? of welke?
Wat zijn de 7 relatieve voornaamwoorden?
Er zijn maar een paar relatieve voornaamwoorden in de Engelse taal. De meest voorkomende zijn welke, dat, wiens, wie, wie, wie en wie. In sommige situaties kunnen de woorden wat, wanneer en waar ook als relatieve voornaamwoorden fungeren.
Welke woorden zijn relatieve bijzinnen?
Relatieve bijzinnen zijn bijzinnen die beginnen met de relatieve voornaamwoorden wie, dat, welke, wiens, waar, wanneer. Ze worden meestal gebruikt om het zelfstandig naamwoord dat eraan voorafgaat te definiëren of te identificeren.
