werkwoord (gebruikt met object), in·crim·i·nat·ed, in·crim·i·nat·ing. om te beschuldigen van of bewijs te overleggen van een misdaad of fout: hij beschuldigde beide mannen voor de grand jury. betrokken zijn bij een beschuldiging; schuldig zijn of lijken te zijn; impliceren: zijn getuigenis beschuldigde zijn vriend.
Wat is de betekenis van belastend?
overgankelijk werkwoord.: aanklagen met of tonen van bewijs of bewijs van betrokkenheid bij een misdrijf of fout.
Wat is het belastende bewijs?
Iets belastend maakt duidelijk dat je schuldig bent Belastend bewijs is vaak genoeg voor de politie om een verdachte te arresteren. … In beide gevallen suggereert het bewijs schuld. Beschuldigend komt van het Latijnse incriminare, "incrimineren", van in-, "in", en criminare, "beschuldigen van een misdaad. "
Wat betekent jezelf beschuldigen?
De handeling waarbij je betrokken bent bij een misdrijf of jezelf blootstelt aan strafrechtelijke vervolging.
Wat is een voorbeeld van zelfbeschuldiging?
Bijvoorbeeld, als je wordt aangehouden op verdenking van DUI, als de agent vraagt of je iets gedronken hebt, en je antwoordt dat je een zelfbeschuldigende verklaring hebben afgelegd. … Uw vijfde amendementrecht tegen zelfbeschuldiging beschermt u ook tegen gedwongen getuigen tijdens een proces.
