Lessamenvatting. Stigmatisering is een type van schaamte die een dader ertoe kan brengen in de toekomst meer misdaad te plegen de groep nadat hij de gevolgen en impact van zijn acties heeft erkend.
Wat is stigmatiserend schamen?
Stigmatische shaming is wat Amerikaanse rechters gebruiken wanneer ze een overtreder een bord op zijn eigendom laten plaatsen met de tekst "hier woont een gewelddadige misdadiger", of een bumpersticker op zijn auto met de tekst "Ik ben een dronken bestuurder". Stigmatische shaming is bedoeld om de dader voor de rest van zijn leven te onderscheiden als een outcast.
Wat is het concept van reintegrative shaming?
In de criminologie benadrukt de re-integratieve shaming-theorie het belang van schaamte bij strafrechtelijke straffen. De theorie stelt dat straffen zich moeten concentreren op het gedrag van de dader in plaats van kenmerken van de dader.
Wat is één verschil tussen stigmatisering en re-integratieve schaamte?
Stigmatisering is respectloze schaamte; de dader wordt behandeld als een slecht persoon. Stigmatisering is meedogenloos - de dader blijft permanent met het stigma achter, terwijl re-integratieve schaamte vergevingsgezind is - ceremonies om afwijkend gedrag te bevestigen worden beëindigd door ceremonies om afwijkend gedrag te decertificeren.
Wie zei dat schaamte stigmatiserend of reïntegrerend kan zijn?
Sectie 1: Beschrijving van de theorie Reintegrative shaming is op zich een vrij nieuwe theorie. Het werd voor het eerst gecreëerd in 1989 door John Braithwaite als alternatief voor de labeltheorie.
