GLUT3 is de meest prominente isovorm van de glucosetransporter die tot expressie wordt gebracht in volwassen hersenen, waar het de neiging heeft om bij voorkeur in neuronen te worden gelokaliseerd in plaats van in andere celtypen, zoals glia of endotheel cellen. Het wordt ook op grote schaal verspreid in andere menselijke weefsels, en is gedetecteerd in de lever, de nieren en de placenta.
Wat is de functie van GLUT3?
GLUT3 vergemakkelijkt het transport van glucose door de plasmamembranen van zoogdiercellen. GLUT3 is het meest bekend om zijn specifieke expressie in neuronen en werd oorspronkelijk aangeduid als de neuronale GLUT.
Welke glut is aanwezig in de hersenen?
GLUT3 is de meest voorkomende glucosetransporter in de hersenen met een vijf keer hogere transportcapaciteit dan GLUT1. Het is aanwezig in neuropil, meestal in axonen en dendrieten. De dichtheid en distributie correleren goed met de lokale cerebrale glucosebehoefte. GLUT5 is voornamelijk een transporter van fructose.
Hoe werkt GLUT3?
GLUT3 heeft een lage Km voor glucose van 1,6 mM. Het transporteert glucose naar hersencellen met een snelheid die onafhankelijk is van het plasmaniveau van glucose wanneer het het fysiologische bereik van 4–10 mM overschrijdt. GLUT4-functies voor de insulineafhankelijke translocatie van glucose.
Is GLUT4 een hormoon?
GLUT4 is de insuline-gereguleerde glucosetransporter die voornamelijk wordt aangetroffen in vetweefsel en dwarsgestreepte spieren (skelet en hart). Het eerste bewijs voor dit duidelijke glucosetransporteiwit werd in 1988 geleverd door David James. Het gen dat codeert voor GLUT4 werd in 1989 gekloond en in kaart gebracht.
