Gebaseerd op in vitro gevoeligheidsgegevens, moeten verschillende antimicrobiële middelen empirisch worden gebruikt voor P multocida P multocida Pasteurella multocida is een Gram-negatieve, niet-beweeglijke penicilline -gevoelige coccobacillus van de familie Pasteurellaceae Stammen van de soort worden momenteel ingedeeld in vijf serogroepen (A, B, D, E, F) op basis van kapselsamenstelling en 16 somatische serovars (1–16). https://en.wikipedia.org › wiki › Pasteurella_multocida
Pasteurella multocida - Wikipedia
infecties, waaronder dicloxacilline, vancomycine, cefalexine, cefaclor, cefadroxil, erytromycine en clindamycine. Macrolideresistentie wordt meestal aangetroffen bij erytromycine.
Dekt ceftriaxon Pasteurella?
Het is het meest actieve middel onder cefazoline, ceftriaxon, ertapenem, ampicilline-sulbactam, azithromycine, doxycycline en sulfamethoxazol-trimethoprim tegen alle Pasteurella-soorten, inclusief P. multocida subsp. multocida en P.
Hoe wordt Pasteurella multocida behandeld?
De voorkeursbehandeling voor P-multocida-infecties is meestal met penicilline Er zijn echter zeldzame penicilline-resistente P-multocida-stammen bij menselijke infecties beschreven. In deze gevallen worden cefalosporines, fluoroquinolonen en tetracyclines van de tweede en derde generatie aanbevolen voor de behandeling.
Dekt Vanco Pasteurella?
De meeste stammen die uit klinische monsters zijn teruggevonden, zijn positief voor katalase, oxidase, indol, sucrose en decarboxylaat-ornithine. De indol-positieve soorten vertonen een muisachtige geur. Media die vancomycin, clindamycine en/of amikacine bevatten, zijn gebruikt om te selecteren op Pasteurella [1].
Is Pasteurella een virus of bacterie?
Pasteurella spp. zijn zeer kleine, niet-beweeglijke, niet-sporenvormende gramnegatieve bacteriën die coccoïde, ovaal of staafvormig zijn. Pasteurella spp. groeien op gewone laboratoriummedia bij 98,6°F (37°C), en de meeste soorten zijn catalase-positief en oxidase-positief.
