1: splitsen of scheuren in lange dunne stukken: rillen. 2: opsplitsen in fragmenten, delen of facties. onovergankelijk werkwoord.: om versplinterd te worden. Andere woorden van splinter Synoniemen Voorbeeldzinnen Meer informatie over splinter.
Wat is de betekenis van een botsplinter?
zelfstandig naamwoord. een klein, dun, scherp stuk hout, bot of iets dergelijks, gespleten of afgebroken van het hoofdlichaam.
Hoe gebruik je splinter in een zin?
breek in splinters of splinters
- Het meisje had een splinter in haar teen.
- Ik heb een splinter in mijn vinger.
- De spiegel barstte maar splinterde niet.
- De dokter groef de splinter uit haar vinger.
- De voorruit barstte maar splinterde niet.
- Hij liet een splinter in zijn vinger lopen.
- Het feest begon te versplinteren.
Is splinter een bijvoeglijk naamwoord?
SPLINTER ( adjective) definitie en synoniemen | Macmillan Dictionary.
Waar komt het woord splinter vandaan?
splinter (n.)
begin 14c., van Middelnederlandse splinter, splenter "een splinter", gerelateerd aan spalk (zie spalk). Het bijvoeglijk naamwoord (in splinterpartij, enz.) is voor het eerst opgenomen in 1935, van het zelfstandig naamwoord.
