De Glasgow Coma Scale werd voor het eerst gepubliceerd in 1974 aan de Universiteit van Glasgow door professoren neurochirurgie Graham Teasdale en Bryan Jennett. [1] De Glasgow Coma Scale (GCS) wordt gebruikt om objectief de mate van verminderd bewustzijn te beschrijven bij alle soorten acute medische en traumapatiënten.
Wat betekent een GCS van 15?
De GCS-score van een persoon kan variëren van 3 (volledig niet-reagerend) tot 15 (responsief). Deze score wordt gebruikt als richtlijn voor onmiddellijke medische zorg na een hersenletsel (zoals een auto-ongeluk) en ook om gehospitaliseerde patiënten te controleren en hun bewustzijnsniveau te volgen.
Wat is de normale GCS-score?
Een normale GCS-score is gelijk aan 15, wat aangeeft dat een persoon volledig bij bewustzijn is.
Wanneer gebruiken we GCS?
Wanneer moet de GCS worden gebruikt
Een eerste GCS moet worden gedaan op het moment van opname en vervolgens om de vier uur, tenzij anders aangegeven door het medische team Documentatie van de GCS is cruciaal omdat het medische team, dat doorgaans ook neurologie omvat, dit zal gebruiken om verbetering of decompensatie van de patiënt te bepalen.
Wat zijn de bewustzijnsniveaus van Glasgow Coma Scale?
De GCS meet drie verschillende componenten: oogopening (E), verbale reacties (V) en motorische reacties (M). De som van de individuele score (d.w.z. E + V + M) classificeert de persoon in mild (score=13–15), matig (score=9–12), ernstig (score=3-8), en vegetatieve toestand (score <3).
