verb (gebruikt met object), afgekeurd, afkeurend. (iets) verkeerd of verwerpelijk vinden; mening afkeuren of veroordelen. goedkeuring onthouden van; weigering om sancties op te leggen: de senaat keurde de nominaties af.
Wat is een afkeurend woord?
laten zien dat je voelt dat iets of iemand slecht of fout is: een afkeurende blik. SMART Woordenschat: verwante woorden en zinnen. Kritisch en niet-complementair.
Is dissaproval een zelfstandig naamwoord?
de handeling of staat van afkeuren; een veroordelend gevoel, blik of uiting; afkeuring: strenge afkeuring.
Wat is het bijvoeglijk naamwoord van afkeuring?
bijvoeglijk naamwoord. adjectief. /ˌdɪsəˈpruvɪŋ/ laten zien dat je iets of iemand niet goedkeurt een afkeurende blik/toon/blik Ze klonk afkeurend toen we mijn plannen bespraken.
Welk deel van de spraak is het woord afkeurend?
afkeurend adverb - Definitie, afbeeldingen, uitspraak en gebruiksnotities | Oxford Advanced Learner's Dictionary op OxfordLearnersDictionaries.com.