Normale toniciteitsmiddelen zijn dextrose, natriumchloride en glycerine (Fläring et al., 2011; Hoorn, 2017).
Wat is een toniciteitsmiddel?
De toniciteit van een oplossing hangt samen met het effect ervan op het volume van een cel. Oplossingen die het volume van een cel niet veranderen, worden isotoon genoemd. Een hypotone oplossing zorgt ervoor dat een cel opzwelt, terwijl een hypertone oplossing ervoor zorgt dat een cel krimpt.
Wat is een voorbeeld van toniciteit?
VOORBEELDEN. Toniciteit is de reden waarom zoutwatervissen niet in zoet water kunnen leven en vice versa. De cellen van een zoutwatervis zijn geëvolueerd om een zeer hoge concentratie opgeloste stoffen te hebben die past bij de hoge osmolariteit van het zoute water waarin ze leven.
Welke wordt gebruikt als middel om de isotoniciteit aan te passen?
Er worden verschillende methoden gebruikt om de isotoniciteit van farmaceutische oplossingen aan te passen. Een van de meest gebruikte methoden is de natriumchloride-equivalentmethode Het NaCl-equivalent (E) is de hoeveelheid NaCl die hetzelfde osmotische effect heeft (op basis van het aantal deeltjes) als 1 gm van het medicijn.
Wat draagt bij aan toniciteit?
Toniciteit hangt af van de relatieve concentratie van selectief membraanpermeabele opgeloste stoffen over een celmembraan die de richting en omvang van de osmotische flux bepalen. … In tegenstelling tot osmotische druk, wordt toniciteit alleen beïnvloed door opgeloste stoffen die het membraan niet kunnen passeren, aangezien alleen deze een effectieve osmotische druk uitoefenen.
