Peritonsillair abces is de meest voorkomende diepe infectie van het hoofd en de nek en komt vooral voor bij jonge volwassenen. De diagnose wordt meestal gesteld op basis van klinische presentatie en onderzoek.
Hoe sluit je een peritonsillair abces uit?
Een arts zal de mond en keel onderzoeken om een peritonsillair abces te diagnosticeren. Ze kunnen deze aandoening meestal identificeren met een visuele inspectie. Om het onderzoek te vergemakkelijken, zal de arts waarschijnlijk een klein lampje en een tongspatel gebruiken. Zwelling en roodheid van één amandel kunnen wijzen op een abces.
Waarom komt een peritonsillair abces vaak voor bij volwassenen?
Oorzaken van een peritonsillair abces
Een peritonsillair abces is meestal een complicatie van tonsillitisDe betrokken bacteriën zijn vergelijkbaar met die welke keelontsteking veroorzaken. Streptokokkenbacteriën veroorzaken meestal een infectie in het zachte weefsel rond de amandelen (meestal slechts aan één kant).
Waarom krijg ik steeds peritonsillair abces?
Peritonsillair abces wordt meestal gezien als een complicatie van tonsillitis (onbehandeld of chronisch). Factoren die een risico kunnen vormen voor een peritonsillair abces zijn: Infectieuze mononucleosis (ook bekend als mono of de kissing disease) Tandinfectie (zoals tandvleesinfecties: parodontitis en gingivitis)
Wie loopt risico op peritonsillair abces?
Peritonsillair abces is de meest voorkomende diepe infectie van het hoofd en de nek bij jonge volwassenen, ondanks het wijdverbreide gebruik van antibiotica voor de behandeling van tonsillitis en faryngitis. Deze infectie kan in alle leeftijdsgroepen voorkomen, maar de hoogste incidentie is bij volwassenen van 20 tot 40 jaar
