Lay betekent "iets plat neerleggen", terwijl liegen betekent "plat op een oppervlak liggen". Het belangrijkste verschil is dat lay transitief is en een object vereist om op te reageren, en leugen is intransitief en beschrijft iets dat op zichzelf beweegt of al in positie is.
Is het zou liegen of zou liggen?
Het verschil in de tegenwoordige tijd lijkt vrij eenvoudig: lay verwijst naar een lijdend voorwerp, en lie niet … De verleden tijd van liegen is lay, maar niet omdat er enige overlap tussen de twee werkwoorden. Dus als je zegt: "Ik ga liggen voor een dutje", gebruik je eigenlijk het werkwoord liegen, niet liggen, hoe het ook klinkt.
Zou gaan liggen of zou gaan liggen?
Je gaat liggen, maar je legt iets neer. Lie heeft geen lijdend voorwerp nodig. Lay vereist een lijdend voorwerp. Dezelfde regel is van toepassing op leggen en liegen (niet liegen - pas op voor spelling).
Ligt of liegt een boek?
De tegenwoordige tijd is relatief eenvoudig: " liggen" vereist een object (je legt een boek op tafel), en "liegen" niet (je ligt op de bank).
Waarom gebruiken mensen liegen in plaats van liegen?
Wanneer iemand - menselijk of anderszins - achterover leunt, liegt hij/zij/het. Het werkwoord "gelegd" vereist altijd een direct object, omdat het de handeling is om iets ergens neer te zetten. De verwarring ontstaat omdat " lay" de verleden tijd is van "lie". Dus mensen en honden gaan voor altijd liggen.
