Hoge niveaus van dopamine en een verwant hormoon, noradrenaline, komen vrij tijdens aantrekking. Deze chemicaliën maken ons duizelig, energiek en euforisch, wat zelfs leidt tot verminderde eetlust en slapeloosheid - wat betekent dat je zo 'verliefd' kunt zijn dat je niet kunt eten en niet kunt slapen.
Is liefde bewezen door de wetenschap?
In tegenstelling tot wat we graag zeggen en geloven, komt het gevoel van liefde niet voor in ons hart, tenminste wetenschappelijk In plaats daarvan gebeurt het in onze hersenen wanneer we loslaten hormonen (oxytocine, dopamine, adrenaline, testosteron, oestrogeen en vasopressine) die een mix van gevoelens creëren: euforie, plezier of binding.
Wat zegt de wetenschap over liefde?
De wetenschap heeft drie basisonderdelen van liefde geïdentificeerd, elk aangedreven door een unieke mix van hersenchemicaliën. Lust wordt beheerst door zowel oestrogeen als testosteron, zowel bij mannen als bij vrouwen. … Gehechtheid op de lange termijn wordt bepaald door een heel andere reeks hormonen en hersenchemicaliën: oxytocine en vasopressine, die de binding aanmoedigen.
Wat is de wetenschappelijke reden voor liefde?
De aanvankelijke gelukkige gevoelens van verliefdheid worden gestimuleerd door 3 chemische stoffen in de hersenen: noradrenaline die de adrenalineproductie stimuleert, waardoor een bonzend hart en zweterige handpalmen ontstaan; dopamine, de chemische stof voor een goed gevoel; en fenylethylamine dat vrijkomt wanneer we in de buurt van onze verliefdheid zijn, waardoor we vlinders in onze buik krijgen.
Bestaat ware liefde?
Ja, ware liefde bestaat, maar het is lang niet zo gewoon als mensen graag denken. Liefde staat niet altijd gelijk aan compatibiliteit, en het betekent ook niet dat mensen bedoeld zijn om een leven lang bij elkaar te blijven. Ik geloof dat mensen meer dan één ware liefde in hun leven kunnen hebben.
