Nat-collodionproces, ook wel collodiumproces genoemd, vroege fotografische techniek uitgevonden door de Engelsman Frederick Scott Archer in 1851.
In welke periode was het collodiumnegatief het populairst?
Het collionnegatief werd meestal gedrukt op albuminepapier. Talbot's Calotypes (papiernegatieven) gingen aan collodion vooraf. Gedurende meer dan dertig jaar, van de jaren 1850 tot de jaren 1880, was het collodiumproces met natte platen de meest toegepaste fotografische methode over de hele wereld.
Wanneer waren collodiumportretten het populairst?
Het collodion-positief, of ambrotype, verscheen voor het eerst rond 1853. Tegen de jaren 1860 was het proces grotendeels verdwenen uit de winkelstraatstudio's, maar het bleef populair bij rondtrekkende openluchtfotografen tot de jaren 1880, want portretten konden in een paar minuten gemaakt worden terwijl de oppassers wachtten.
Hoe kregen fotografen collodium op een glasplaat?
Fotografisch collodium is een mengsel van onbewerkt katoen (dat is behandeld met salpeter- en zwavelzuur) opgelost in ether en alcohol, met een beetje jodide en bromide vermengd … Giet het collion op een glasplaat en kantel de plaat totdat het hele oppervlak is bedekt met de oplossing.
Welk proces in 1878 verving het collionproces?
Gelatine droge plaat Na verschillende verbeteringen werd het proces in 1878 algemeen gefabriceerd, waarbij het natte collionproces snel werd vervangen. De platen werden kant-en-klaar gekocht en konden enkele weken of maanden worden bewaard voordat ze werden belicht en ontwikkeld.
