Erysipeloid is meestal een acute, zelfbeperkende infectie van de huid die zonder gevolgen overgaat. Cutane vormen van erysipeloïde zijn meestal zelflimiterend, zelfs zonder behandeling; daarom heeft huidbeperkte erysipeloïde een redelijk goede prognose zonder gevolgen op de lange termijn.
Hoe wordt erysipeloïde behandeld?
De antibiotica bij uitstek voor de drie vormen van erysipeloïde zijn penicilline of cefalosporine Ceftriaxon bleek een effect te hebben tegen Erysipelothrix rhusiopathiae. Bij patiënten die allergisch zijn voor penicilline, kan ciprofloxacine alleen of erytromycine in combinatie met rifampicine worden gebruikt.
Hoe ziet erysipeloïde eruit?
De meest voorkomende en minst ernstige vorm is gelokaliseerde erysipeloïde huid, een zelfbeperkende ziekte met de volgende kenmerken: Duidelijke felrode tot paarse laesies met gladde, glanzende oppervlakkenZe breiden zich langzaam uit over een paar dagen met scherpe of gewelfde randen die kleine blaren kunnen hebben.
Hoe wordt erysipeloïde gediagnosticeerd?
De diagnose van gelokaliseerde erysipeloïde is gebaseerd op de geschiedenis van de patiënt (beroep, eerder traumatisch contact met geïnfecteerde dieren of hun vlees) en klinisch beeld (typische huidlaesies, gebrek aan ernstige systemische kenmerken, lichte laboratoriumafwijkingen en snelle remissie na behandeling met penicilline of …
Hoe wordt erysipeloïde overgedragen?
Erysipeloid is een infectie van de huid veroorzaakt door de grampositieve bacillus Erysipelothrix rhusiopathiae. De bacterie wordt overgedragen wanneer getraumatiseerde menselijke huid in contact komt met een besmet dier of dierlijk vlees; daarom lopen boeren, koks, slagers en vissers het meeste risico.
