In 1717 bestudeerde Sir Isaac Newton het ringenpatroon dat werd gegenereerd als gevolg van interferentie van licht … Newtons ringpatroon is het resultaat van interferentie tussen de gedeeltelijk gereflecteerde en gedeeltelijk doorgelaten stralen van de onderste gebogen oppervlak van plano-convexe lens en bovenoppervlak van de vlakke glasplaat.
Wat is het resultaat van het ringexperiment van Newton?
Op posities waar het padlengteverschil gelijk is aan een even veelvoud (2n) van een halve golflengte (b), (Lambda bij 2) annuleren gereflecteerde golven, waardoor een donkere vlek ontstaat. Dit resulteert in een patroon van concentrische heldere en donkere ringen, interferentieranden.
Wat is de conclusie van het ringexperiment van Newton?
Conclusies. De voorgestelde methode kan de straalgegevens verkrijgen van elke orde gesloten cirkelvormige franjes. Het heeft ook verschillende andere voordelen, waaronder het vermogen van goede anti-ruis, subpixelnauwkeurigheid en hoge betrouwbaarheid, en gemakkelijk in-situ gebruik.
Wat is de ring van Newton, hoe wordt deze gevormd?
Ans: De ringen van Newton's worden gevormd als een gevolg van interferentie tussen de lichtgolven die worden gereflecteerd door de boven- en onderkant van de luchtfilm die wordt gevormd tussen de lens en de glasplaat. Tussen de lens en de glasplaat wordt een luchtfilm van verschillende dikte gevormd.
Waarom zijn de ringen van Newton rond Mcq?
Het padverschil tussen de gereflecteerde straal en de invallende straal hangt af van de dikte van de luchtspleet tussen de lens en de basis. Aangezien de lens symmetrisch is langs zijn as, is de dikte constant langs de omtrek van een ring met een bepaalde straalDaarom zijn de ringen van Newton cirkelvormig.
