Geschiedenis. Het ambrotype was gebaseerd op het natte-plaat-collodionproces, uitgevonden door Frederick Scott Archer Ambrotypes waren opzettelijk onderbelichte negatieven die door dat proces waren gemaakt en geoptimaliseerd om in plaats daarvan als positieven te worden bekeken. In de VS kwamen ambrotypieën voor het eerst in gebruik in de vroege jaren 1850.
Waarvoor werd ambrotypie gebruikt?
Het ambrotypieproces (gepatenteerd door de Amerikaanse fotograaf James Ambrose Cutting in 1854) was een bijzondere variant van het proces waarbij Canada-balsem werd gebruikt om de collodiumplaat op het dekglas af te dichten. Deze worden het meest gevonden in Amerika.
Wat is er uniek aan ambrotypie?
Net als afdrukken op papier, worden ambrotypieën bekeken door gereflecteerd licht en zijn ze unieke originelen, wat betekent dat ze alleen kunnen worden gedupliceerd door een camera te gebruiken om ze te kopiërenDit geldt ook voor verschillende andere vormen van fotografie, zoals polaroidfoto's, daguerreotypieën en meer.
Wanneer werd ambrotype voor het eerst gebruikt?
James Ambrose Cutting patenteerde het ambrotypieproces in 1854. Ambrotypes waren het populairst in het midden van de jaren 1850 tot midden 1860.
Wanneer werden daguerreotypieën niet meer gebruikt?
Tegen 1850 waren er alleen al in New York City meer dan 70 daguerreotypie-studio's. De populariteit van de daguerreotypie nam af in de eind 1850 toen de ambrotypie, een sneller en goedkoper fotografisch proces, beschikbaar kwam. Een paar hedendaagse fotografen hebben het proces nieuw leven ingeblazen.
