Introns zijn niet-coderende secties van een RNA-transcript, of het DNA dat ervoor codeert, die worden uitgesplitst voordat het RNA-molecuul wordt vertaald in een eiwit. De stukjes DNA (of RNA) die coderen voor eiwitten worden exons genoemd.
Waar worden introns uitgesplitst?
Tijdens het splitsingsproces worden introns door het spliceosoom verwijderd van het pre-mRNA en worden exons weer aan elkaar gesplitst. Als de introns niet worden verwijderd, zou het RNA worden vertaald in een niet-functioneel eiwit. Splicing vindt plaats in de kern voordat het RNA naar het cytoplasma migreert.
Wanneer en waar worden introns verwijderd?
Introns worden verwijderd uit primaire transcripten door splitsing op geconserveerde sequenties die splitsingsplaatsen worden genoemd. Deze plaatsen zijn te vinden aan de 5′- en 3'-uiteinden van introns Meestal begint de RNA-sequentie die wordt verwijderd met het dinucleotide GU aan het 5'-uiteinde en eindigt met AG aan het 3′ einde.
Wat zorgt ervoor dat introns een lus vormen?
R-loops, Introns en DNA-schade
Introns zijn niet-coderende regio's binnen genen die samen met de coderende regio's van genen worden getranscribeerd, maar vervolgens worden verwijderd uit het primaire RNA-transcript doorsplicing Actief getranscribeerde DNA-gebieden vormen vaak R-lussen die kwetsbaar zijn voor DNA-schade.
Wat is splicing waarom het nodig is?
Het is noodzakelijk in eukaryote cellen omdat eukaryote genen niet-coderende regio's (bekend als introns) bevatten tussen coderende regio's (bekend als exons). Dus om van het mRNA een functioneel eiwit te maken, moeten de introns worden verwijderd en dit wordt gedaan door splicing.
