Consumentensoevereiniteit werd voor het eerst gedefinieerd door William Harold Hutt als volgt: De consument is soeverein wanneer hij, in zijn rol van burger, de macht die hij kan uitoefenen niet heeft gedelegeerd aan politieke instellingen voor autoritair gebruik sociaal door zijn macht om te eisen (of zich te onthouden van eisen).
Wat is het concept van consumentensoevereiniteit?
: de economische macht die wordt uitgeoefend door de voorkeuren van consumenten op een vrije markt.
Wat is een voorbeeld van consumentensoevereiniteit?
De theorie van consumentensoevereiniteit houdt in dat de consument weet wat het beste voor hem of haar is en dat zijn of haar voorkeuren de toewijzing van schaarse middelen in de economie zullen bepalen.… In een vrije markt hebben consumenten bijvoorbeeld de hoogste niveaus van consumentensoevereiniteit.
In welk economisch systeem vinden we de soevereiniteit van de consument?
In een kapitalistische economie heeft de consument keuzevrijheid. Daarom wordt hij als soeverein, koning of koningin beschouwd. Dit wordt bedoeld met de soevereiniteit van de consument. De consument is vrij om alle goederen en in welke hoeveelheden dan ook te kopen.
Waarom is consumentensoevereiniteit slecht?
Consumentensoevereiniteit is niet wenselijk Als ze hun vrije wil mogen uitoefenen, kan dit leiden tot verkeerd en oneconomisch gebruik van hulpbronnen. Socialisten zijn tegen volledige vrijheid van consumenten in de veronderstelling dat de consumenten niet alleen irrationeel zijn, maar dat ze hun eigen belangen niet kennen.
