G-eiwitgekoppelde receptor (GPCR), ook wel zeven-transmembraanreceptor of heptahelische receptor genoemd, eiwit in het celmembraan dat extracellulaire stoffen bindt en signalen van deze stoffen doorgeeft aan een intracellulair molecuul dat een G-eiwit wordt genoemd (guanine-nucleotide-bindend eiwit).
Waar staat het G in G-eiwit voor?
G-eiwitten, ook bekend als guanine-nucleotide-bindende eiwitten, zijn een familie van eiwitten die fungeren als moleculaire schakelaars in cellen en die betrokken zijn bij het verzenden van signalen van een verscheidenheid aan prikkels van buiten een cel naar het binnenste. … G-eiwitten behoren tot de grotere groep enzymen die GTPases worden genoemd.
Wat doen G-eiwitreceptoren?
G-proteïne-gekoppelde receptoren (GPCR's) zijn de grootste en meest diverse groep membraanreceptoren in eukaryoten. Deze receptoren op het celoppervlak fungeren als een inbox voor berichten in de vorm van lichtenergie, peptiden, lipiden, suikers en eiwitten.
Wat is de G-eiwitroute?
De Gs-route is de oorspronkelijke celsignaleringsroute die moet worden beschreven, en vele sleutelconcepten, waaronder die van tweede boodschappers (15), eiwitfosforylering (16) en signa altransducers (17, 18), zijn afkomstig uit de studie van deze route.
Welke soorten G-eiwitten reguleren GPCR-signalering?
Heterotrimere guanine-nucleotide-bindende regulerende eiwitten (G-eiwitten) geven direct de signalen van GPCR's door [3-5]. Deze G-eiwitten zijn samengesteld uit α-, β- en -subeenheden. De subeenheden β en γ zijn nauw verbonden en kunnen als één functionele eenheid worden beschouwd.
