Dus Alfred P. Sloan, de CEO van General Motors, en zijn collega's kwamen met een radicaal nieuw idee dat niet alleen de auto-industrie, maar de hele economie zou veranderen: geplande veroudering. GM zou klanten er gewoon van overtuigen dat één auto in hun leven niet genoeg was.
Waar begon de geplande veroudering?
Hoewel de term 'geplande veroudering' pas in de jaren '50 algemeen werd gebruikt, was de strategie toen doorgedrongen in consumptiemaatschappijen. In verschillende vormen, van subtiel tot onsubtiel, bestaat geplande veroudering tegenwoordig nog steeds heel erg.
Waarom begon de geplande veroudering?
Oorspronkelijk werd deze aanpak geassocieerd met het beleid van Amerikaanse autofabrikanten om hun modellen elk jaar te veranderen om een stimulans te creëren om nieuwe auto's te kopenBulow (1986) analyseerde deze zogenaamde geplande veroudering, de productie van goederen met een oneconomisch korte gebruiksduur, zodat klanten herhalingsaankopen moeten doen.
Wie drong aan op het concept van geplande veroudering in de auto-industrie?
Er zijn twee afschrijvingsstructuren die bij wijze van spreken in het "DNA" van de auto zijn gecodeerd. Deze twee systemen vallen onder één categorie, genaamd Planned Obsolescence. Deze uitdrukking Planned Obsolescence is bedacht door een Amerikaanse industrieel ontwerper Brooks Stevens.
Wat is de belangrijkste bedoeling van geplande veroudering?
Geplande veroudering beschrijft een strategie van bewust ervoor zorgen dat de huidige versie van een bepaald product binnen een bekende tijdsperiode verouderd of onbruikbaar wordt Deze proactieve stap garandeert dat consumenten zoek in de toekomst naar vervanging, waardoor de vraag wordt gestimuleerd.
