A crista (/ˈkrɪstə/; meervoud cristae) is een vouw in het binnenmembraan van een mitochondrion De naam komt uit het Latijn voor kam of pluim, en het geeft de binnenmembraan zijn karakteristieke gerimpelde vorm, waardoor een grote hoeveelheid oppervlakte ontstaat waarop chemische reacties kunnen plaatsvinden.
Heten innerlijke plooien cristae?
Mitochondria zijn ovale, dubbelmembraanorganellen (Figuur 1) die hun eigen ribosomen en DNA hebben. … De binnenste laag heeft plooien, cristae genaamd, die het oppervlak van het binnenmembraan vergroten. Het gebied omgeven door de plooien wordt de mitochondriale matrix genoemd.
Welk organel heeft een binnenmembraan met plooien die cristae worden genoemd?
Mitochondria zijn omgeven door een dubbelmembraansysteem, bestaande uit binnenste en buitenste mitochondriale membranen gescheiden door een intermembrane ruimte (Figuur 10.1). Het binnenmembraan vormt talrijke plooien (cristae), die zich uitstrekken tot in het binnenste (of matrix) van het organel.
Wat zijn cristae en matrix?
De cristae bevatten eiwitten en moleculen die worden gebruikt voor het maken van chemische energie voor de cel. … De matrix bevat enzymen voor cellulaire ademhaling, evenals zijn eigen ribosomen en DNA die nodig zijn om enkele van de eiwitten te creëren die belangrijk zijn voor dit proces.
Hoe worden plooien in de mitochondriën genoemd?
Het binnenmembraan van het mitochondrion vouwt naar binnen en vormt de cristae. Door deze vouwing kan een grotere hoeveelheid membraan in het mitochondrion worden gepakt.
