Een bijbelse canon, ook wel canon van de Schrift genoemd, is een reeks teksten die een bepaalde joodse of christelijke religieuze gemeenschap beschouwt als gezaghebbende geschriften. Het Engelse woord canon komt van het Griekse κανών, wat "regel" of "meetlat" betekent.
Wat is de bijbelse betekenis van canon?
bijbelse literatuur
De term canon, van een Hebreeuws-Grieks woord dat 'riet' of 'maatstaf' betekent, ging over in christelijk gebruik in de betekenis van 'norm' of 'regel van geloof” De kerkvaders van de 4e eeuw gt gebruikten het voor het eerst met betrekking tot de definitieve, … In bijbelse literatuur: nieuwtestamentische canon, teksten en versies.
Waar bestaat de canon van de geschriften uit?
Die zesenzestig documenten - negenendertig in het Oude Testament en zevenentwintig in het Nieuwe Testament - staan bekend als de canon van de Schrift.
Waarom is de canon belangrijk?
Het bestaan van een canon is essentieel voor een cultuur Het betekent dat mensen een reeks referenties en resonanties delen, een openbare woordenschat van verhalen en verhandelingen.” Deze gedeelde erfenis, zo stelt hij, wordt nu vernietigd door multiculturalisme en technologie, satelliettelevisie en internet in het bijzonder.
Welke boeken staan in de canon van de Bijbel?
De canon bevatte vier evangeliën (Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes), Handelingen, 21 brieven en één boek met een strikt onthullend karakter, Openbaring.
