met·a·neph·ros. (mĕt′ə-nĕf′rŏs′) Het derde en laatste uitscheidingsorgaan dat zich ontwikkelt in een embryo van gewervelde dieren Bij vogels, reptielen en zoogdieren vervangt het de mesonephros als het functionele uitscheidingsorgaan en ontwikkelt in de volwassen nier. [meta- + Griekse nephros, nier.]
Wat is mesonefrische en metanefrische nier?
Mesonephros ontwikkelt zich door de vorming van mesonefric tubuli vanuit het intermediaire mesoderm, het is het belangrijkste uitscheidingsorgaan tijdens het vroege embryonale leven (4-8 weken). Metanephros ontstaat caudaal van de mesonephros na vijf weken ontwikkeling; het is de permanente en functionele nier bij hogere gewervelde dieren.
Waarom wordt de nier metanefrisch genoemd?
Het gedeelte van ongedifferentieerd intermediair mesoderm dat in contact staat met de toppen van de vertakte ureterknop staat bekend als het metanefrogene blastema. Signalen die vrijkomen uit de ureterknop induceren de differentiatie van het metanefrogene blastema in de niertubuli.
Wat is de functie van de metanefrische nier?
De metanefrische nier van zoogdieren is een zeer complex orgaan dat afvalproducten uit de bloedsomloop filtert, de elektrolyten- en pH-balans van lichaamsvloeistof, botmineralisatie, bloeddruk en bloedsamenstelling handhaaft Veel van deze acties worden uitgevoerd door de nefron: de herhaalde, functionele eenheid van de nier.
Zijn menselijke nieren mesonefric of metanephric?
De laatste fase van de ontwikkeling van de nieren begint rond de vijfde week van de zwangerschap. In dit stadium worden metanefros blastema en ureterknoppen gevormd. Gedurende de zwangerschapsperiode ontwikkelen zich volledig functionele nefronen, urineblaas en urethra. De menselijke nier is metanefros
