De Engelse term charisma komt van het Griekse χάρισμα (khárisma), wat "vrijwillig gegeven gunst" of "geschenk van genade" betekent. De term en zijn meervoud χαρίσματα (charismata) zijn afgeleid van χάρις (charis), wat "genade" of zelfs "charme" betekent waarmee het de wortel deelt.
Wat betekent charisma in de Bijbel?
: een buitengewone kracht (van genezing) gegeven aan een christen door de Heilige Geest voor het welzijn van de kerk.
Waar staan charisma's in de Bijbel?
Een achttal lijsten van charisma's komen min of meer duidelijk voor in het Nieuwe Testament: (1) Rom 12.6–8; (2) 1 Kor 12,4-10; (3) 1 Kor 12,28–31; (4) 1 Pt 4.10, en, zonder vermelding van de term, (5) 1 Cor 14.6, 13; (6) 1 Kor 14.26 en (7) Ef 4.11 evenals (8) Mk 16.17–18.
Wat is de wortel van het woord charisma?
Het Griekse woord charisma betekent 'gunst' of 'geschenk'. Het is afgeleid van het werkwoord charizesthai ("begunstigen"), dat op zijn beurt komt van het zelfstandig naamwoord charis, dat "genade" betekent. In het Engels wordt charisma sinds het midden van de 15e eeuw in christelijke contexten gebruikt om te verwijzen naar een gave of kracht die door de Heilige Geest aan een persoon is geschonken voor …
Wie heeft het woord charisma uitgevonden?
Hoewel het woord 2000 jaar geleden werd bedacht door Sint-Paulus in zijn brieven aan de vroege christenen in Rome en Korinthe, is het pas sinds de jaren zestig dat we overwegen of publieke figuren doordrongen zijn van charisma.
