Anorganische zuren worden gebruikt als chemische tussenproducten en katalysatoren bij chemische reacties. Ze zijn te vinden in een verscheidenheid van industrieën, waaronder metaal- en houtbewerking, textiel, verfstoffen, petroleum en fotografie.
Wat zijn anorganische zuren?
Een anorganisch zuur (ook wel een mineraal zuur genoemd) is een zuur dat is afgeleid van een of meer anorganische verbindingen. Alle anorganische zuren vormen waterstofionen en de geconjugeerde base-ionen wanneer opgelost in water. Veelgebruikte anorganische zuren zijn zwavelzuur (H2SO4) , zoutzuur (HCl), en salpeterzuur (HNO3).
Is zuur een anorganische verbinding?
Anorganische verbindingen die essentieel zijn voor het menselijk functioneren, zijn water, zouten, zuren en basen. Deze verbindingen zijn anorganic; dat wil zeggen, ze bevatten niet zowel waterstof als koolstof.
Wat is organisch zuur en anorganisch zuur?
Organische zuren: Zuren afkomstig van planten en dieren worden organische zuren genoemd. Voorbeeld- Citroenzuur in citroen en oxaalzuur in tomaat. Anorganische zuren: Zuren afkomstig van mineralen die aanwezig zijn in de aardkorst worden anorganische zuren genoemd. Voorbeeld: zwavelzuur en salpeterzuur.
Wat zijn anorganische en minerale zuren?
Een mineraal zuur (of anorganisch zuur) is een zuur afgeleid van een of meer anorganische verbindingen, in tegenstelling tot organische zuren die zure, organische verbindingen zijn. Alle minerale zuren vormen waterstofionen en de geconjugeerde base wanneer opgelost in water.
