Turbiditeit kan worden gemeten met behulp van de technieken van turbidimetrie of nefelometrie (van nephelo=wolk (Grieks)). Troebelheidsmeting is de meting van troebelheid door de mate van 'verzwakking' van een lichtstraal met bekende initiële intensiteit te kwantificeren.
Wat is de turbidimetrische methode?
turbidimetrie, in analytische chemie, methoden voor het bepalen van de hoeveelheid troebelheid, of troebelheid, in een oplossing gebaseerd op meting van het effect van deze troebelheid op de transmissie en verstrooiing van licht.
Welk apparaat meet troebelheid?
Turbiditeit kan worden gemeten met een elektronische troebelheidsmeter of een troebelheidsbuis Beide methoden hebben voor- en nadelen, zoals hieronder weergegeven. Troebelheid wordt meestal gemeten in nefelometrische troebelheidseenheden (NTU) of Jackson troebelheidseenheden (JTLJ), afhankelijk van de methode die voor de meting wordt gebruikt.
Welk licht wordt gemeten in turbidimetrie?
Turbidimetrie is gebaseerd op de meting van het verlies van intensiteit van doorvallend licht in een emulsie (of oplossing die fijne deeltjes bevat) als gevolg van het verstrooiingseffect van daarin zwevende deeltjes. Nefelometrie is gebaseerd op de meting van verstrooid licht door een oplossing die fijne deeltjes bevat.
Hoe voer je troebelheidsmeting uit?
De beste manier om troebelheid te meten in een grote verscheidenheid aan monsters is met een nefelometer, ook bekend als een troebelheidsmeter Troebelheidsmeters gebruiken een licht- en fotodetector om lichtverstrooiing te meten en uitgelezen in eenheden van troebelheid, zoals nefelometrische troebelheidseenheden (NTU) of formazin troebelheidseenheden (FTU).
