Sommige bijvoeglijke naamwoorden worden als permanent beschouwd; een voorbeeld is "kortstondig", en hoewel het technisch gezien zou moeten worden afgebroken na een zelfstandig naamwoord (zoals in "Hun triomf was van korte duur"), raadt The Chicago Manual of Style aan af te zien van woordafbreking in de meeste gevallen wanneer er geen kans is op een verkeerde lezing.
Is het van korte duur of van korte duur?
Collins Dictionary, een Brits woordenboek, vermeldt " short-lived" ["-livd"] als de Britse uitspraak en "short-lifed" ["-lahyvd"] als de Amerikaanse uitspraak.
Moet korte termijn worden afgebroken?
'… resulterend in kortetermijneffecten…' – in dit voorbeeld zijn de twee woorden kort en term een bijvoeglijke naamwoord die een ander woord, effecten, kwalificeert. Daarom zijn de twee woorden afgebroken, d.w.z. 'kortetermijneffecten'.
Wanneer moeten woorden worden afgebroken?
Over het algemeen heb je het koppelteken alleen nodig als de twee woorden samen als een bijvoeglijk naamwoord fungeren voor het zelfstandig naamwoord dat ze beschrijven. Als het zelfstandig naamwoord eerst komt, laat dan het koppelteken weg.
Hoe koppel je korte en lange termijn af?
Zowel 'lange termijn' als 'korte termijn' hebben een bijvoeglijke vorm waarbij je het koppelteken moet toevoegen om een zelfstandig naamwoord te wijzigen (lange termijn & korte termijn).
