De idiopathisch verworven vorm van centrale alveolaire hypoventilatie wordt ook beschreven in de ICSD-3 onder Slaapgerelateerde niet-obstructieve alveolaire hypoventilatie, idiopathisch. Het wordt gekenmerkt door afgestompte chemoresponsiviteit in afwezigheid van identificeerbare afwijkingen (pulmonaal, hart, neurologisch of gespierd).
Wat is alveolaire hypoventilatie?
Alveolaire hypoventilatie wordt gedefinieerd als onvoldoende ventilatie leidend tot hypercapnie , wat een toename is van de partiële druk van kooldioxide zoals gemeten door arteriële bloedgasanalyse (PaCO 2).
Wat zijn de symptomen van alveolaire hypoventilatie?
Symptomen zijn onder meer:
- Blauwachtige verkleuring van de huid veroorzaakt door zuurstofgebrek.
- Slaperigheid overdag.
- Vermoeidheid.
- Ochtendhoofdpijn.
- Zwelling van de enkels.
- Onrust wakker worden.
- Wakker worden 's nachts.
Hoe wordt alveolaire hypoventilatie behandeld?
Hypoventilatiesyndromen Behandeling en beheer
- Aanpak overwegingen.
- Zuurstoftherapie.
- Ademhalingsstimulerende middelen.
- Gewichtsverlies.
- Bariatrische chirurgie.
- Diafragma Pacing.
- ICU-toelating.
- Ambulante zorg.
Wat gebeurt er in de alveolaire tijdens hypoventilatie?
Alveolaire hypoventilatie treedt op wanneer onvoldoende gasuitwisseling op alveolair niveau leidt tot een ophoping van koolstofdioxide (CO2) en een vermindering van O2 in het circulerende bloed.
