De gordel bestaat langs de grenzen van tektonische platen, waar platen van voornamelijk oceanische korst zinken (of zinken) onder een andere plaat. Aardbevingen in deze subductiezones worden veroorzaakt door slip tussen platen en scheuren binnen platen.
Zijn aardbevingen gebruikelijk in subductiezones?
Aardbevingen komen elders voor in subductiezones, binnen de subductieplaat (“intra-plaat”) die vaak dieper is dan ongeveer 30 kilometer (19 mijl) onder het oppervlak, of bij de "buitenste stijging" slechts een paar kilometer onder het oppervlak waar de plaat zijn afdaling begint.
Waar komen aardbevingen in de subductiezone voor?
Subductiezones komen voor rondom de rand van de Stille Oceaan, voor de kust van Washington, Canada, Alaska, Rusland, Japan en IndonesiëDeze subductiezones, de 'Ring van Vuur' genoemd, zijn verantwoordelijk voor 's werelds grootste aardbevingen, de meest verschrikkelijke tsunami's en enkele van de ergste vulkaanuitbarstingen.
Waarom hebben subductiezones ondiepe en diepe aardbevingen?
Aardbevingen vinden om verschillende redenen plaats in subductiezones. Stressen die gepaard gaan met de botsing van twee platen veroorzaken vervorming in de overheersende plaat, en dus ondiepe aardbevingen. Ondiepe aardbevingen vinden ook plaats op de subductieplaat wanneer een vergrendelde zone (oranje lijn, figuur 12.20) scheurt.
Welke grens veroorzaakt aardbevingen?
Ongeveer 80% van de aardbevingen vindt plaats waar platen tegen elkaar worden gedrukt, de zogenaamde convergente grenzen. Een andere vorm van convergente grens is een botsing waarbij twee continentale platen elkaar frontaal ontmoeten.
