Shikiminezuur ( 3, 4, 5-trihydroxy-1-cyclohexeen-1-carbonzuur), een natuurlijke organische verbinding, is een belangrijk tussenproduct in de biosynthese van lignine [1], aromatische aminozuren (fenylalanine, tyrosine en triptofaan), en de meeste alkaloïden van planten en micro-organismen [2–4].
Welke tussenverbindingen worden gevormd in de shikiminezuurroute?
Shikiminezuurroute levert aminozuren zoals fenylalanine en tyrosine die worden gebruikt voor de eiwitsynthese en ook dienen als substraat voor de biosynthese van secundaire metabolieten zoals fenolzuren (Ali, Singh, Shohael, Hahn, & Paek, 2006).
Welke verbinding is de voorloper bij de synthese van shikiminezuur?
Fenylalanine en tyrosine zijn de voorlopers die worden gebruikt bij de biosynthese van fenylpropanoïden. De fenylpropanoïden worden vervolgens gebruikt om de flavonoïden, coumarines, tannines en lignine te produceren. Het eerste betrokken enzym is fenylalanine-ammonia-lyase (PAL) dat L-fenylalanine omzet in trans-kaneelzuur en ammoniak.
Wat is het eindproduct van de shikiminezuurroute?
Een belangrijke vertakkingspuntverbinding is chorisminezuur, het eindproduct van de shikimaat-route. De shikimaat-route wordt in dit hoofdstuk beschreven, evenals factoren die de synthese van fenolische verbindingen in planten induceren.
Is shikiminezuur een primaire of secundaire metaboliet?
De shikiminezuurroute, alomtegenwoordig in micro-organismen en planten, levert voorlopers voor de biosynthese van primaire metabolieten zoals de aromatische aminozuren en foliumzuur.
