gekenmerkt door of gegeven om iemands emoties te tonen of te uiten, houdingen, enz., vooral van liefde of genegenheid: ze wenste dat haar verloofde meer demonstratief was. dienen om te demonstreren; verklarend of illustratief. dienen om de waarheid van iets te bewijzen; ongetwijfeld overtuigend.
Is demonstratief een woord?
de·mon·stra·tief. bn. 1. Dienen om te manifesteren of te bewijzen.
Wat is een demonstratief persoon?
Mensen die demonstratief zijn, tonen gemakkelijk en duidelijk hun emoties Een demonstratieve persoon kan "Hoera" roepen en van vreugde springen bij goed nieuws. Een niet-demonstrerende persoon voelt zich misschien niet minder opgewonden, maar onthoudt zich ervan dit te demonstreren. Demonstreren betekent laten zien, dus beschouw demonstratief als tonen.
Wat is een demonstratief voorbeeld?
Een woord dat direct een persoon/ding of weinig mensen en weinig dingen aangeeft. De demonstratieve woorden zijn dat, die, deze en deze. Voorbeelden van demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden in zinnen: Geef me die blauwe waterfles.
Waarom wordt het demonstratief genoemd?
Demonstrative komt van het woord demonstreren, wat 'duidelijk maken of laten zien' betekent. Demonstreren is van het Latijnse woord dēmonstrāre dat 'aanwijzen' betekent, zoals je met je vinger naar iets zou wijzen. Een voornaamwoord is een type woord dat een zelfstandig naamwoord vervangt (herinnering, een zelfstandig naamwoord is een persoon, plaats of ding).