Drie verschillende gehepariniseerde spuiten werden bereid met verschillende hoeveelheden vloeibare heparine. Type-1-spuit werd bereid door eerst de cilinder van de spuit te vullen tot 1 ml-markering en vervolgens alle heparine-oplossing en lucht 4 keer uit te spoelen, zodat er geen zichtbare heparine-oplossing in de spuit achterbleef vat of naaf.
Hoeveel heparine zit er in een gehepariniseerde spuit?
De gehepariniseerde spuiten met ongeveer 10 IE/ml heparine werden bereid via injectie van 0,10 ml 5000 IE/ml natriumheparine-oplossing in 1 ml-spuit vanaf het open uiteinde van 50 ml-spuiten.
Hoe bereid je heparine voor op bloedafname?
Gewoon 0,2 ml natrium (lithium) heparine (1000 IE/ml) toegevoegd aan 5 ml bloed geeft een uiteindelijke heparineconcentratie van 40 IE/ml bloed, voldoende voor antistolling. Het belangrijkste nadeel van vloeibare heparine is de kans op fouten als het bloed te veel wordt verdund met heparine.
Hoe hepariniseer je een spuit?
Neem een kleine hoeveelheid heparine in een spuit van 2 ml om de binnenwand van de spuit te smeren en spoel de heparine vervolgens volledig uit. Verzamel 2 ml arterieel/veneus bloed in deze gehepariniseerde spuit (de spuit volledig vullen is erg belangrijk).
Waarom worden ABG-spuiten gehepariniseerd?
Alle bloedmonsternemers gebruiken gelyofiliseerde heparine om de integriteit van het bloedmonster te behouden, wat het risico op verdunningsfouten vermindert die kunnen worden geassocieerd met vloeibare heparine. Inbegrepen is een naaldbeschermingshuls die de schuine kant vormt en de besmette naald inkapselt om bloedspatten te voorkomen.
