De Joodse sabbat (van Hebreeuws shavat, "rusten") wordt het hele jaar door gevierd op de zevende dag van de week-zaterdag. Volgens de bijbelse traditie herdenkt het de oorspronkelijke zevende dag waarop God rustte na het voltooien van de schepping.
Welke dag is de Bijbelse sabbat?
We moeten de zevende dag van de week (zaterdag) in acht nemen, van even tot even, als de sabbat van de Heer onze God. De avond is bij zonsondergang wanneer de dag eindigt en een andere dag begint. Geen enkele andere dag is ooit geheiligd als de rustdag. De sabbatdag begint op vrijdag bij zonsondergang en eindigt op zaterdag bij zonsondergang.
Is de dag des Heren de sabbat of de zondag?
De dag des Heren in het christendom is over het algemeen zondag, de belangrijkste dag van de gemeenschappelijke eredienst. Het wordt door de meeste christenen waargenomen als de wekelijkse herdenking van de opstanding van Jezus Christus, van wie in de canonieke evangeliën wordt gezegd dat hij vroeg op de eerste dag van de week levend uit de dood is aanschouwd.
Waarom wordt de zondag als de sabbatdag beschouwd?
Tot aan zijn opstanding vierden Jezus Christus en zijn discipelen de zevende dag als de sabbat. Na zijn opstanding werd de zondag als heilig beschouwd als de dag des Heren ter herinnering aan zijn opstanding op die dag (zie Handelingen 20:7; 1 Korintiërs 16:2).
Is de sabbat de eerste of de laatste dag van de week?
Volgens een blogger: zondag werd traditioneel beschouwd als de eerste dag van de week door zowel christenen als joden. Volgens de Joodse traditie is de Bijbel vrij expliciet dat God rustte op de zevende dag van de schepping, die de basis vormde voor de sabbat, de rustdag.