Confiscatie is een juridische vorm van inbeslagname door een overheid of andere openbare autoriteit. Het woord wordt in de volksmond ook gebruikt voor plundering onder wettelijke vormen, of voor enige inbeslagname van eigendom als straf of bij de handhaving van de wet.
Wat is de volledige betekenis van confiscatie?
/ˈkɑn·fəˌskeɪt/ om officieel privé-eigendom van iemand af te nemen, meestal door wettelijke autoriteit: Douane-agenten namen haar koffers in beslag.
Wat is een voorbeeld van confiscatie?
Confisqueren is voor een gezagsdrager om iets weg te nemen, vaak als straf. Een voorbeeld van inbeslagname is om de mobiele telefoon van een leerling af te pakken nadat deze deze tijdens de les heeft gebruikt.
Hoe versta je confiscatie?
Als je iets van iemand in beslag neemt, neem je het van iemand af, vaak als straf. De politie nam zijn paspoort in beslag.
Hoe gebruik je confiscatie in een zin?
Confiscatiezin voorbeeld
- Het land werd verworven door confiscatie van ontevreden staten of in ruil voor een verlaging van de belasting. …
- Een andere clausule beschermt de eigendommen van rebellen tegen confiscatie. …
- Degenen die gebruik maakten van deze genade kregen alleen een boete en hun goederen ontsnapten aan confiscatie.