Als u gegevens heeft die zijn samengesteld uit definitieve scores, heeft de door Wilcoxon ondertekende rangschikking de voorkeur. Als de gegevens geen definitieve score zijn, of als de gegevens observationeel zijn, zoals 'agressiever' versus 'minder agressief', dan is de tekentest de juiste statistiek.
Wanneer moet een Wilcoxon-test worden uitgevoerd?
Het wordt gebruikt om twee sets scores van dezelfde deelnemers te vergelijken. Dit kan gebeuren wanneer we een verandering in scores van het ene tijdstip naar het andere willen onderzoeken, of wanneer individuen worden onderworpen aan meer dan één voorwaarde.
Waarom zou je een Wilcoxon-test gebruiken?
De Wilcoxon-test vergelijkt twee gepaarde groepen en is verkrijgbaar in twee versies, de rangsomtest en de ondertekende rangschikkingstest. Het doel van de test is om te bepalen of twee of meer paren op een statistisch significante manier van elkaar verschillen.
Moet ik Wilcoxon of t-test gebruiken?
De vuistregel dat " Wilcoxon-tests ongeveer 95% van de kracht van een t-test hebben als de gegevens echt normaal zijn, en vaak veel krachtiger zijn als de data is dat niet, dus gebruik gewoon een Wilcoxon" wordt soms gehoord, maar als de 95% alleen van toepassing is op grote n, is dit een gebrekkige redenering voor kleinere steekproeven.
Waarom is Wilcoxon beter dan tekentest?
Terwijl de t-test van de afhankelijke steekproeven test of het gemiddelde verschil tussen twee waarnemingen 0 is, test de Wilcoxon-test of het verschil tussen twee waarnemingen een gemiddelde getekende rang van 0 heeft. Het is dus veel robuuster tegen uitbijters en zware staartverdelingen
