Hyperemesis gravidarum (HG) begint tussen de vierde en zesde week van de zwangerschap De helft van de vrouwen ervaart symptoomverlichting, of op zijn minst significante verbetering, ergens rond de 14-20 weken; ongeveer 20% zal tot laat in de zwangerschap of bevalling last blijven houden van misselijkheid/braken.
Hoe wordt bij u de diagnose hyperemesis gravidarum gesteld?
Een standaard lichamelijk onderzoek is voldoende om de meeste gevallen te diagnosticeren. Uw arts zal op zoek gaan naar veelvoorkomende symptomen van HG, zoals abnormaal lage bloeddruk of een snelle pols. Bloed- en urinemonsters kunnen ook nodig zijn om te controleren op tekenen van uitdroging.
Wat zijn de criteria voor hyperemesis?
De meest genoemde criteria voor de diagnose van hyperemesis gravidarum omvatten aanhoudend braken niet gerelateerd aan andere oorzaken, een objectieve maatstaf voor acute hongersnood (meestal grote ketonurie bij urine-analyse), elektrolyt afwijkingen en zuur-base stoornissen, evenals gewichtsverlies.
Wat is de PUQE-score?
The Pregancy-Unique Quantification of Emesis (PUQE) is een scoresysteem om de ernst van misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap te kwantificeren (NVP) Gebaseerd op kwantificering van de 3 lichamelijke symptomen van NVP (misselijkheid, braken en kokhalzen), correleert PUQE nauw met de gevalideerde maar veel complexere Rhodes-score.
Wat doet het ziekenhuis bij hyperemesis gravidarum?
Hyperemesis gravidarum-behandeling
Uw zorgverlener zal u waarschijnlijk meteen intraveneuze (IV) vloeistoffen geven, omdat u hoogstwaarschijnlijk ernstig uitgedroogd bent. Afhankelijk van uw toestand, moet u mogelijk een paar dagen in het ziekenhuis worden opgenomen, zodat u intraveneus vocht, vitamines en medicijnen kunt blijven krijgen.
