adj. ergernis veroorzaken of creëren; vervelend: vervelende vertragingen. vex·a′ tious·ly adv. ergernis n.
Wat betekent ergernis?
1a: veroorzakende ergernis: verontrustende ergerlijke vertragingen. b: bedoeld om een vervelende rechtszaak lastig te vallen. 2: vol wanorde of stress: een lastige periode in haar leven doorgemaakt.
Wat is het zelfstandig naamwoord voor ergerlijk?
vexatiously, bijwoord vexatiousness, zelfstandig naamwoord.
Wat is de etymologie van ergerlijk?
c. 1400, van Oud-Frans vexacion "misbruik, intimidatie; belediging, belediging", of rechtstreeks uit het Latijn vexationem (nominatief vexatio) "ergernis, intimidatie; nood, problemen, " zelfstandig naamwoord van actie uit het verleden deelwoord stam van vexare "kwellen, problemen" (zie vex).
Welk deel van de spraak is ergerlijk?
VEXATIOUS ( adjective) definitie en synoniemen | Macmillan Dictionary.