1: een uiting van berisping of afkeuring. 2: de handeling of handeling van verwijten of afkeuren was onberispelijk. 3a: een oorzaak of aanleiding van schuld, in diskrediet of schande. b: in diskrediet brengen, schande. 4 verouderd: een onderworpen aan censuur of minachting.
Wat betekent verwijt in het woordenboek?
zelfstandig naamwoord. schuld of afkeuring uitgedrukt in afkeuring: een verwijt. een uiting van verwijt, afkeuring of terechtwijzing. schande, in diskrediet brengen of verwijten: smaad op de familie brengen.
Wat is een voorbeeld van verwijt?
Smaad wordt gedefinieerd als iemand de schuld geven of te schande maken. Een voorbeeld van een verwijt is wanneer u uw kind uitscheldt omdat het een uur na de avondklok binnenkomt. … Een die staat als een berisping of verwijt.
Hoe gebruik je het woord verwijt?
Verwijten in een zin ?
- De smerige acties van de politicus hebben de hele regering een verwijt gemaakt.
- Als wetshandhaver moet Jack er altijd voor zorgen dat zijn gedrag onberispelijk is.
- Personen die in de banksector werken, moeten eerlijk en onberispelijk zijn.
Betekent verwijt schaamte?
Het werkwoord verwijt betekent afkeuring of kritiek uiten over; als zelfstandig naamwoord betekent het schuld of kritiek. Als je onberispelijk bent, betekent dat dat niemand iets over je kan vinden om kritiek op te hebben. Synoniemen voor verwijten zijn de werkwoorden vermanen, terechtwijzen, berispen, berispen. Als zelfstandig naamwoord kan reproach ook schaamte zijn