David Hume ging verder in de empirische traditie van John Locke, in de overtuiging dat de bron van alle echte kennis onze directe zintuiglijke ervaring is.
Waarom zei David Hume dat er geen zelf is?
We kunnen onszelf, of wat we zijn, niet op een uniforme manier observeren. Er is geen indruk van het 'zelf' dat onze specifieke indrukken met elkaar verbindt. … Hume stelt dat ons zelfconcept het resultaat is van onze natuurlijke gewoonte om een verenigd bestaan toe te kennen aan een verzameling van geassocieerde delen
Wie heeft verklaard dat er geen permanent zelf is?
Een deel van Hume's roem en belang is te danken aan zijn stoutmoedig sceptische benadering van een reeks filosofische onderwerpen. In de epistemologie stelde hij algemene noties van persoonlijke identiteit in vraag en voerde aan dat er geen permanent 'zelf' is dat in de loop van de tijd voortduurt.
Wie is de filosoof die gelooft dat het zelf niet bestaat?
Een opmerkelijke toepassing van de identiteit van indiscernibles was door René Descartes in zijn Meditations on First Philosophy. Descartes concludeerde dat hij niet kon twijfelen aan het bestaan van zichzelf (het beroemde cogito ergo sum-argument), maar wel aan het (afzonderlijke) bestaan van zijn lichaam.
Wat is ik volgens David Hume?
Voor Hume is het zelf datgene waarnaar onze verschillende indrukken en ideeën zouden moeten verwijzen… Als enige indruk aanleiding geeft tot het idee van zelf, dan is die indruk moet onveranderlijk hetzelfde blijven gedurende de hele loop van ons leven, aangezien het zelf geacht wordt op die manier te bestaan.
